Τα σακουλάκια με τα φθινοπωρινά φύλλα, ήρθαν την επόμενη μέρα στην τάξη μας, γεμάτα!
My Sweet Kindergarten
Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2020
Τα χρώματα του φθινοπώρου!
Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2020
Οι θησαυροί του φθινοπώρου!
Αυτές τις ημέρες, ασχοληθήκαμε λίγο περισσότερο με την εποχή του φθινοπώρου και τους θησαυρούς της. Οργανώσαμε ένα κυνήγι θησαυρού και βγήκαμε στην αυλή για να γεμίσουμε τα κουτιά μας με αυτόν!
Χωριστήκαμε σε δύο ομάδες. Η κάθε ομάδα πήρε από ένα κουτί. Όποια ομάδα γέμιζε πρώτη το κουτί της με τους θησαυρούς του φθινοπώρου, θα ήταν η νικήτρια.
Κάθε κουτί, είχε επάνω τις φωτογραφίες των φθινοπωρινών αντικειμένων: κουκουνάρι, κάστανα, καρύδι, σαλιγκάρι, βελανίδια και κέλυφος κάστανου. Φυσικά, υπήρχαν και εικόνες φύλλων, αλλά από τη μέσα πλευρά.
Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2020
Ο Άγιος Δημήτριος.
Τον άγιο Δημήτριο τον αγαπώ πολύ. Καθώς πλησιάζει, λοιπόν η γιορτή του, είπαμε δύο λόγια και για τη δική του ζωή.
Είδαμε την εικόνα του και την περιγράψαμε. Τι ρούχα φοράει, τι κρατάει στα χέρια του, τι χρώμα είναι το άλογό του, είναι νέος ή γέρος, γιατί έχει στεφάνι γύρω από το κεφάλι του, τι βρίσκεται πίσω του...
Με αυτές τις ερωτήσεις, λίγο πολύ, μάθαμε αρκετά πράγματα για αυτόν.
Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2020
Ειρήνη,θέλουμε ειρήνη!
Μιλώντας αυτές τις μέρες για το έπος του 1940, αλλά και συζητώντας αργότερα για την κατοχή και όλες τις συνέπειες του πολέμου, αρχίσαμε να σκεφτόμαστε πως αυτός τελικά φέρνει πολλή δυστυχία. Μα τότε, γιατί κάποιοι άνθρωποι τον αγαπούν τον πόλεμο και τι κερδίζουν από αυτόν;
Ήρθε η ώρα να διαβάσουμε την "Ειρήνη" του Αριστοφάνη, σε μία διασκευή από τη Σοφία Ζαραμπούκα.
Τ' όνειρο του παιδιού είναι η ειρήνη.
Τ' όνειρο της μάνας είναι η ειρήνη.
Τα λόγια της αγάπης κάτω απ' τα δέντρα
είναι η ειρήνη.
Ο πατέρας που γυρνάει τ' απόβραδο μ' ένα φαρδύ χαμόγελο στα
μάτια
μ' ένα ζεμπίλι* στα χέρια του γεμάτο φρούτα
κι οι σταγόνες του ιδρώτα στο μέτωπο του
είναι όπως οι σταγόνες του σταμνιού που παγώνει το νερό στο παράθυρο,
είναι η ειρήνη.
Ειρήνη είναι ένα ποτήρι ζεστό γάλα κι ένα βιβλίο μπροστά στο
παιδί που ξυπνάει.
Η ειρήνη είναι τα σφιγμένα χέρια των ανθρώπων
είναι το ζεστό ψωμί στο τραπέζι του κόσμου
είναι το χαμόγελο της μάνας.
Μονάχα αυτό.
Τίποτ' άλλο δεν είναι η ειρήνη.
Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2020
28η Οκτωβρίου. Ένα κουτί από το παρελθόν.
Μπαίνοντας σήμερα στην τάξη μας, βρήκαμε να μας περιμένει αυτό το παλιό ξύλινο κουτί που μοιάζει σαν βαλίτσα.
(Μάνα και γιος)
Στης ιστορίας το διάσελο όρθιος ο γιος πολέμαγε
κι η μάνα κράταε τα βουνά, όρθιος να στέκει ο γιος της
μπρούτζος, χιόνι και σύννεφο. Κι αχολόγαγε η Πίνδος
σαν να ’χε ο Διόνυσος γιορτή. Τα φαράγγια κατέβαζαν
τραγούδια κι αναπήδαγαν τα έλατα και χόρευαν
οι πέτρες. Κι όλα φώναζαν: «Ίτε παίδες Ελλήνων…»
Φωτεινές σπάθες οι ψυχές σταύρωναν στον ορίζοντα,
Κι οι μάνες τα κοφτά γκρεμνά σαν Παναγιές τ’ ανέβαιναν
με την ευκή στον ώμο τους κατά το γιο πηγαίναν
και τις αεροτραμπάλιζε ο άνεμος φορτωμένες
κι έλυνε τα τσεμπέρια τους κι έπαιρνε τα μαλλιά τους
κι έδερνε τα φουστάνια τους και τις σπαθοκοπούσε,
μ’ αυτές αντροπατάγανε, ψηλά πέτρα την πέτρα,
κι ανηφορίζαν στη γραμμή, όσο που μες στα σύννεφα
χάνονταν ορθομέτωπες η μια πίσω απ’ την άλλη.
ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΗΣ ΠΙΝΔΟΥ
(Μάνα και γιος)
Στης ι
Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2020
Της πατρίδας μου η σημαία...
Γιορτή της σημαίας σε λίγες ημέρες και αφού μιλάμε για τη χώρα μας, δεν γίνεται να μην ασχοληθούμε, έστω και για λίγο με τη γαλανόλευκη σημαία της.
Βλέποντας τη σημαία μας, παρατηρήσαμε τα χρώματα που έχει και ξεχωρίσαμε τις λωρίδες με το μπλε και το άσπρο. Τις μετρήσαμε, τις τοποθετήσαμε στη σωστή σειρά και φτιάξαμε κι εμείς τη σημαία.