Το πουλάκι και η αρκούδα που δεν ήθελε να κοιμηθεί!

 Για κάποιον λόγο, το πουλάκι της προηγούμενης ανάρτησης, το οποίο ήταν πεινασμένο μέσα στον χειμώνα, μας έγινε έμμονη ιδέα. Το βλέπαμε και το ακούγαμε παντού να κελαηδάει και να μας ζητάει φαγητό. Οπότε τα παιδιά, αποφάσισαν να πάμε να το βρούμε και να το ταΐσουμε.

Ξεκινήσαμε, λοιπόν, την αναζήτηση.

Μας βοήθησαν τα ίχνη που βρήκαμε και ακολουθήσαμε...

Η αποστολή μας εξετελέσθη. Το πουλάκι θα είχε πια φαγητό.

Εκεί κοντά, όμως, πριν φύγουμε, ανακαλύψαμε και κάποια καινούρια ίχνη, τα οποία ακολουθήσαμε μέχρι ένα σημείο, μετά χάθηκαν... Τα παρατηρήσαμε καλά και προσπαθήσαμε να καταλάβουμε σε ποιο ζώο ανήκουν...

Αποφανθήκαμε ότι ανήκουν σε μία αρκούδα. Όμως, τώρα, το ερώτημα που προέκυψε ήταν άλλο. Αφού είναι χειμώνας και, ως γνωστόν, οι αρκούδες "κοιμούνται" αυτήν την εποχή, αυτή γιατί ήταν ξύπνια;

Επιστρέψαμε στην τάξη έχοντας αυτήν την απορία στο μυαλό μας, μέχρι που εμφανίστηκε μπροστά μας το παρακάτω βιβλίο.

(Όταν η αρκούδα μαθαίνει πόσα ωραία πράγματα μπορεί να κάνει στο χιόνι, αποφασίζει να μείνει ξύπνια αυτόν τον χειμώνα. Θα καταφέρουν τα ξωτικά του δάσους να τη βάλουν για ύπνο; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)).

Αυτή ήταν η αρκούδα, τα ίχνη της οποίας βρήκαμε. Παρατηρήσαμε πολύ καλά το εξώφυλλο. Είδαμε χιόνι και μια αρκούδα πολύ θυμωμένη. Γιατί ήταν θυμωμένη; Καταγράψαμε τις σκέψεις μας.

Και ξεκινήσαμε την ανάγνωση του βιβλίου, το οποίο, ούτε και γω ξέρω, πόσες φορές το διαβάσαμε!

Μετά την καθιερωμένη συζήτηση, ο καθένας ζωγράφισε αυτό που ήθελε να κάνει η αρκούδα στο χιόνι, για αυτόν τον λόγο κιόλας, επέλεξε να μείνει ξύπνια!

Παρουσιάσαμε τη ζωγραφιά μας στην παρεούλα.. Πρώτα, όμως, κάναμε μία μικρή παντομίμα, για να δούμε αν οι συμμαθητές μας, κατάλαβαν τι είχαμε ζωγραφίσει. Έπειτα, δείχναμε το έργο μας.

Θέλαμε να μάθουμε λίγα πράγματα ακόμη για τις αρκούδες. Μας συναρπάζουν σαν ζώα!

Βρήκαμε ''το ημερολόγιο της αρκούδας" εδώ: http://micro-kosmos.uoa.gr/gr/magazine/ergasies_foititon/ettap/2012-13/arktour/calendar.htm και διαβάσαμε διάφορες πληροφορίες.

Έπειτα, αντιστοιχίσαμε εικόνες και εποχές, ανάλογα με το τι κάνει η αρκούδα σε εκείνη τη χρονική φάση

και παίξαμε κι ένα ψυχοκινητικό παιχνίδι, αφού μεταμορφωθήκαμε πρώτα σε καφέ αρκουδίτσες, κατασκευάζοντας μία μάσκα.

Τι κάναμε... Αντιστοιχίσαμε κάθε εποχή με ένα μουσικό όργανο.

Όταν, λοιπόν, ακούστηκε η μαράκα, σήμαινε ότι ήταν φθινόπωρο και οι αρκούδες έπρεπε να ετοιμάσουν τη φωλιά τους.

Όταν ακούστηκε το τύμπανο, σήμαινε ότι ήταν χειμώνας κι έπρεπε να " κοιμηθούν".

Όταν ακούστηκε το ντέφι, σήμαινε ότι ήρθε η άνοιξη και οι αρκούδες ξυπνάνε και περπατάνε με τα μικρά τους.

Τέλος, όταν ακούστηκαν τα κουδουνάκια, το καλοκαίρι είχε φτάσει και η αρκούδες αναζητούσαν φαγητό.

Ολοκληρώσαμε κατασκευάζοντας το ημερολόγιο της αρκούδας.

(Τις εικόνες και το ημερολόγιο της αρκούδας, μπορείτε να το βρείτε εδώ: http://evaragou.blogspot.com/2015/01/blog-post_29.html ).

Επειδή, όμως, το ενδιαφέρον μας για την καφέ αρκούδα δεν είχε μειωθεί, αποφασίσαμε, πριν την αποχαιρετήσουμε, να της φτιάξουμε κι ένα σπίτι, για να έχει να μένει τον χειμώνα.

Αφού χρωματίσαμε με κηρομπογιά ρολά από χαρτί υγείας, βγήκαμε έξω και μαζέψαμε διάφορα υλικά από τη φύση, ξυλάκια, φύλλα, φλοιούς από κορμούς δέντρων, κουκουνάρια και πολλά άλλα...

Ξεκινήσαμε να συνθέτουμε το τοπίο μας...

Και αυτές είναι μερικές από τις δημιουργίες που φτιάξαμε.

Δέσποινα 💜

   

Στου χιονάνθρωπου τη μύτη...

 Αυτό που μας άρεσε περισσότερο στον χιονάνθρωπο που φτιάξαμε στην αυλή μας, ήτανε η μύτη του.Μια καροτομύτη, από ένα καρότο που βρήκαμε στα κουζινικά μας.

Η καροτομύτη αυτή, στάθηκε η αφορμή να διαβάσουμε με τα παιδιά, το όμορφο ποίημα της Μεταξίας Φωτίου, "Η μύτη του χιονάνθρωπου".

Στην αρχή, επέλεξα να μην τους το διαβάσω όλο αμέσως. Έφτιαξα ένα εικονόλεξο, μέχρι τον στίχο: "μα να υποσχεθείς..." και το σταμάτησα εκεί.

Τα παιδιά, χωρίστηκαν σε 3 ομάδες και η κάθε ομάδα συσκέφθηκε και αποφάσισε τι ήταν τελικά αυτό που ζήτησε ο χιονάνθρωπος να υποσχεθεί το πουλάκι.

Έπειτα, το ζωγράφισαν συνεργατικά

και στο τέλος, το παρουσίασαν.

Κι αφού τα παιδιά μας έδειξαν τις ιδέες τους, στη συνέχεια, παρακολουθήσαμε το βίντεο με το ποίημα μελοποιημένο, για να δούμε ποια ήταν η υπόσχεση και τι συνέβη πραγματικά στο τέλος.

Δημιουργήσαμε φτιάχνοντας το σπουργιτάκι στο χιονισμένο δάσος,

αλλά παίξαμε κι ένα μαθηματικό παιχνίδι, στο οποίο τοποθετούσαμε τόσα σπουργίτια στη μύτη του χιονάνθρωπου, όσα μας έλεγε ο αριθμός στο ζάρι, κάναμε προσθέσεις και αφαιρέσεις και τις καταγράφαμε.

Ολοκληρώσαμε με αυτό το φύλλο εργασίας.

Δέσποινα 💜