My Sweet Kindergarten

Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2019

Στο ολοήμερο...

Κάθε φορά,όταν αναλαμβάνω το τμήμα του ολοήμερου,σπάω το κεφάλι μου να βρω τρόπους,έτσι ώστε να μην βαριούνται τα παιδιά αλλά και να αγαπήσουν την ώρα του φαγητού και της ξεκούρασης.Επίσης,προσπαθώ με κάθε μέσον,να αξιοποιήσω όσο περισσότερο μπορώ, τα οφέλη που προσφέρει στα παιδιά το ολοήμερο.Από την επιπλέον δραστηριότητα που θα κάνουν μέχρι την αυτοεξυπηρέτηση και την αυτονομία.Την μύηση στην υγιεινή διατροφή και τους τρόπους καλής συμπεριφοράς.Την αγάπη και τη φροντίδα για τον εαυτό μας αλλά και τη βοήθειά και τη διακονία μας προς τους άλλους.Και θα μπορούσα να συνεχίσω να γράφω μέχρι αύριο...
Αλλά ας ξεκινήσουμε από τα βασικά.Από αυτά που μας είναι άκρως απαραίτητα.Οι κανόνες!
Φέτος,θέλησα οι κανόνες μας να είναι μαγειρικά πιάτα,που τα κρατάνε μάγειρες.







Το ποιηματάκι με τον Καλό τον Μάγειρα μην με ρωτάτε που το βρήκα,κάπου ανάμεσα σε χιλιάδες άλλα στο διαδίκτυο που ούτε καν τα συγκράτησα.Το πατρόν του μάγειρα με τους κανόνες το έφτιαξα μόνη μου  εκείνη τη στιγμή,είναι πολύ εύκολο.Οι καρτελίτσες με τους κανόνες είναι από εδώ: http://ideesgiadaskalous.blogspot.com/2014/01/emeis-sto-oloimero-exoume-kalous-tropous.html.
Αφού ο καθένας έκοψε και συναρμολόγησε τον μάγειρά του και αφού είδαμε και αναλύσαμε τους κανόνες,τα παιδιά διάλεξαν ποιον κανόνα θέλουν στο πιάτο τους,με την υπόσχεση ότι θα τον τηρούν απόλυτα!

Και από τους χάρτινους μάγειρες,πάμε στους ανθρώπινους.Σε μικρά χεράκια που φοράνε σκούφους και ποδιές στον εαυτό τους και σερβίρουν τους συμμαθητές του.Οι ποδιές και τα σκουφιά από γνωστό σουηδικό κατάστημα,αλλά αν θέλετε,μπορείτε να κάνετε και μόνοι σας σκούφους και να χρησιμοποιήσετε ποδιές από το σπίτι σας.Εγώ έχω προϊσταμένη που δεν μου χαλάει χατίρι σε τίποτα!ότι θέλω τσουπ! έφτασε!

Παρακάτω βλέπετε τις ομάδες που έχω χωρίσει τα παιδιά,έτσι ώστε να γίνονται μάγειρες.Κάθε μέρα αντιστοιχεί και σε μία ομάδα.Οι φετινές ονομασίες των ομάδων και γενικά η ιδέα όλου του κόνσεπτ στο φαγητό,προέρχεται από φιγούρες που υπήρχαν σε γνωστή αλυσίδα σούπερ-μάρκετ.Έτσι,λοιπόν,τη Δευτέρα είναι η ομάδα της πιπεριάς,την Τρίτη η ομάδα του ψαριού κτλ..




Και φτάνει η ώρα του φαγητού...Πάντοτε τονίζω στους γονείς ότι θέλω κανονικές προς μικρές μερίδες φαγητού.Όταν το παιδί ανοίγει το ταπεράκι του να φάει,να μην βλέπει μπροστά του ολόκληρο βουνό από φαγητό και απογοητεύεται.Όποιος καταφέρει να αδειάσει το τάπερ του κερδίζει και ένα αυτοκόλλητο στον παρακάτω πίνακα.



Ανάλογα με την ημέρα και το ποια ομάδα είναι  μάγειρες,μπαίνει και το ανάλογο αυτοκόλλητο στον πίνακα διπλής εισόδου.Αν είναι Δευτέρα κερδίζουμε πιπεριά,Τρίτη ψαράκι,Τετάρτη καρύδι κτλ..Ευτυχώς το σύστημα μέχρι στιγμής δουλεύει πολύ καλά! Φυσικά,τα παιδιά συμπληρώνουν μόνα τους τον πίνακα.Αλλά δεν τελειώσαμε εκεί.Όχι βέβαια!Στο τέλος της εβδομάδας,βλέπουμε ποιος έχει και τα 5 αυτοκόλλητα.Αυτός που το έχει κάνει κερδίζει μία καρτούλα από τις παρακάτω και τη βάζει στον φάκελό του.Σκοπός είναι να φτιάξει όλη την συλλογή από τις κάρτες και να κερδίσει στο τέλος το σούπερ δώρο,το οποίο δεν έχω ιδέα τι θα είναι.Προφανώς κάτι με διατροφή.




Επίσης,στη ζωή μας στο ολοήμερο έχουνε μπει για τα καλά,αυτά τα  δύο κύπελλα,τα οποία κερδίζει αυτός που θα φέρει και θα φάει μαζί με το μεσημεριανό του μπρόκολο ή κουνουπίδι ή αυτός που θα φέρει και θα φάει μετά το μεσημεριανό του ένα μήλο.Οι επιλογές δεν είναι τυχαίες και επίσης αλλάζουνε απο καιρό σε καιρό.Το κύπελλο επιστρέφεται την επόμενη ημέρα και αλήθεια,δεν προλαβαίνουμε να τρώμε μπρόκολα και κουνουπίδια!






Ας τελειώσουμε με τη χαλάρωση...Θεωρώ πάρα μα πάρα πολύ σημαντικό,τα παιδιά να χαλαρώνουν έστω και για ένα τέταρτο.Στη χαλάρωση συνήθως,διαβάζω στα παιδιά κάποιο βιβλίο,το οποίο σχεδόν ποτέ δεν προλαβαίνω να τελειώσω,αφού όλα τα παιδιά έχουν αποκοιμηθεί...Και μένω μόνη μου να τα χαζεύω να κοιμούνται σαν τους αγγέλους.
Πάνω από τα κρεβατάκια τους έχω φτιάξει και έχω κολλήσει αυτά τα φεγγάρια.


Όταν κάποιο παιδί χαλαρώνει απόλυτα και δεν είναι φυσικά απαραίτητο να κοιμηθεί,άσχετα αν τα δικά μου παιδάκια τα παίρνει ο ύπνος,η Ονειρούλα έρχεται και τους χαρίζει ένα αστεράκι,το οποίο κολλάνε στον μπλε ουρανό κάτω από το φεγγάρι τους.

Η Ονειρούλα αγκαλιά με τον Καλό τον Μάγειρα και τα αστεράκια της,τα οποία τρέχει και μαζεύει από όλους τους ουρανούς του κόσμου.




Πάνω από τα φεγγαράκια,έχει τοποθετηθεί η μπουγάδα των ονείρων που βλέπουμε στο ολοήμερο όταν κοιμόμαστε.Άρεσε πολύ στα παιδιά αυτή η ιδέα.




Τέλος,θα ήθελα να σας δείξω και το παρουσιολόγιο που χρησιμοποιώ στο ολοήμερο.
Είναι δύο κύκλοι,από τους οποίους ο ένας είναι το σπίτι και ο άλλος το ολοήμερο τμήμα μας.Τα παιδιά ανάλογα με το αν είναι στο ολοήμερο ή αν βρίσκονται σπίτι,βάζουν το μανταλάκι τους στον κύκλο που πρέπει.


Μετράμε τα μανταλάκια και κολλάμε τον κατάλληλο αριθμό.





Αυτά τα λίγα σας δείχνω λοιπόν!Γιατί τα πολλά που κάνουμε είναι συνήθως αυτά που δεν φαίνονται!


Δέσποινα 💜







     

























Ο τροχός μας στέλνει στις γωνιές!

Φέτος  βρήκα έναν πολύ ωραίο και πρακτικό τρόπο για να μπορούν να παίζουν τα παιδιά στις γωνιές.Μου αρέσει πολύ,γιατί τα παιδιά μέσα στην εβδομάδα περνούν από διάφορες γωνιές,χωρίς να κολλάνε σε μία αλλά και αλλάζουν κάθε τόσο  ομάδα με την οποία παίζουν.Όλα τα παιδιά αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.Ο τρόπος αυτός,είναι ο παρακάτω τροχός.


Βλέπετε ότι,κάθε χρώμα αντιστοιχεί σε δύο γωνιές.Αφενός για να μην βαριούνται τα παιδιά σε μία και αφετέρου για να έχουν τη δυνατότητα και την επιλογή να ασχοληθούν και με κάτι ακόμη.Αν θέλουμε βέβαια και έχουμε τη δυνατότητα,μπορούμε σε κάθε χρώμα να προσθέσουμε και άλλη γωνιά.Το κάθε χρώμα αντιστοιχεί και σε μία ομάδα.Οι ομάδες αλλάζουν από διάστημα σε διάστημα.


Τον κρεμάμε στον τοίχο και τα παιδιά βλέπουν και γνωρίζουν σε ποια γωνιά θα πάνε να παίξουνε.Δεν τους το λέει η κυρία!Ο τροχός αποφασίζει 😇


Ένα κατατοπιστικό βίντεο για το πώς  θα τον κατασκευάσετε,μπορείτε να δείτε εδώ




Δέσποινα  💜



Το Νου σου...


Θα αναρωτιέστε τι είναι αυτά τα χρωματιστά μα και μαύρα συγχρόνως κουτάκια...εδώ μέσα,λοπόν,κατοικεί ένα πολύ περίεργο πλασματάκι που το όνομά του είναι..σσσ...για κάντε ησυχία να ακούσουμε το όνομά του.Πολλή ησυχία,γιατί για να το ακούσουμε αυτό το πλασματάκι πρέπει να είμαστε απόλυτα ήσυχοι,ήρεμοι και συγκεντρωμένοι.Δεν μιλάει με λόγια αυτό που κατοικεί εδώ.Μόνο με σκέψεις.Για αυτό χρειάζεται να του δώσουμε προσοχή!
Αυτά είπα και στα παιδιά πριν τους παρουσιάσω τον κάτοικο του κουτιού.


Και να, άρχισε σιγά σιγά να αχνοφαίνεται.Είναι ο όμορφος και χρωματιστός Νους!Ο Νους,μπορεί να γίνει τα πάντα!Μπορεί να γίνει πολύ πολύ μεγάλος,


αλλά και πολύ πολύ μικρός...


Μπορεί να μεταμορφωθεί σε όποιο σχήμα θέλει,σε έναν κύκλο ας πούμε


ή σε μία καρδιά.


Ο Νους,αλλάζει πολλά χρώματα!Γίνεται κόκκινος όταν αγαπάει ή κίτρινος όταν γελάει!



Όταν όμως ο Νους λυπάται,τότε γίνεται μαύρος!Κατάμαυρος!



Κάπως έτσι παρουσίασα στα παιδιά τον Νου.Και όταν τελείωσα,ειδικά στο σημείο που έβαλα χρωματιστό τον Νου στο κουτί κι έπειτα έβγαλα την μαύρη κορδέλα από μέσα,τα παιδιά μου είπαν,κυρία,είναι μαγικός ο Νους!!! 

Στη συνέχεια χωριστήκαμε σε ομάδες και η κάθε ομάδα πήρε το δικό της κουτί.Γνωρίστηκαν λίγο καλύτερα με τον Νου κι έπειτα τον μεταμόρφωσαν σε ότι φαντάστηκε η κάθε μία τους.

  
                                      

    







Σε ένα φωτεινό μισοφέγγαρο,


σε ένα όμορφο δελφίνι,


σε ένα μακρύ σκουλήκι


και σε ένα μικρό ψάρι.


Και μετά,λοιπόν,από όλη αυτήν την προεργασία,ξεκινήσαμε να διαβάζουμε το υπέροχο βιβλίο,με τίτλο: "το Νου σου",



το οποίο περιγράφει όλα αυτά που έδειξα προηγουμένως στα παιδιά και ακόμη περισσότερα.
Δεν ολοκλήρωσα την ίδια μέρα το βιβλίο. Ήθελα τα παιδιά να έχουν την αγωνία του τι θα γίνει στη συνέχεια.Άφησα την ιστορία στο σημείο όπου ένας Βασιλιάς φυλακίζει το Νου,γιατί κάποιοι τον ζήλεψαν για αυτά που μπορούσε να κάνει!



Φυσικά, ο Νους, έγινε μαύρος στη φυλακή από τη λύπη του.


Την επόμενη μέρα,παρέα με το αμείωτο ενδιαφέρον των παιδιών,συνεχίσαμε την ανάγνωση.Τι γίνεται τελικά;Εννοείται πως Ο Νους ελευθερώνεται με τρόπο μαγικό που μόνο αυτός ξέρει!Του τον θύμισε ένα πουλάκι,γιατί ο ίδιος το είχε ξεχάσει.Δεν σας λέω πώς,σας αφήνω να μπείτε στον πειρασμό να πάρετε το βιβλίο και να το διαβάσετε και εσείς με τα παιδιά.Πάντως ο Νους ελευθερώνεται,γιατί στην πραγματικότητα ποτέ μα ποτέ κανείς δεν μπορεί να τον φυλακίσει!


Μετά από αυτό,τα παιδιά χρωμάτισαν το καθένα το κουτί του,έκοψαν τα μαλλιά,τα πόδια και τα χέρια και πήραν σπίτι ο καθένας τον Νου του.






Ομολογώ,ότι ήταν μια από τις πιο πετυχημένες και δημιουργικές δραστηριότητες που έχω κάνει.Και ευχαριστώ τόσο πολύ τη φίλη μου Ευγενία,που για μένα είναι η καλύτερη νηπιαγωγός του κόσμου και με εμπνέει με τις ιδέες της να κάνω πάντα τόσο όμορφα πράγματα...💋💋
Το συγκεκριμένο βιβλίο,το δούλεψα λίγο πριν το Πολυτεχνείο.Νομίζω του ταιριάζει πολύ αυτή η περίοδος. 


Δέσποινα 💜