Τα ζώα τον χειμώνα!

 Μετά την ενασχόλησή μας με τα αειθαλή και τα φυλλοβόλα δέντρα, τα παιδιά είχαν μία εύλογη ερώτηση: Ποιος μένει σε αυτά τα δέντρα τώρα που είναι χειμώνας, ειδικά στα φυλλοβόλα...Μένουν πουλιά, σκίουροι και άλλα ζωάκια; Και μετά, το ερώτημά μας διευρύνθηκε και άρχισε να επεκτείνεται σε όλο το δάσος και όχι μόνο επάνω στα δέντρα.

Για να απαντηθεί το ερώτημα, έπρεπε να επιστρατεύσουμε τις ήδη υπάρχουσες γνώσεις μας, έτσι θυμηθήκαμε ξανά το βιβλίο "Το ευχόδεντρο" και τα ζώα που συναντήσαμε εκεί, καθώς και το τι έκαναν για να επιζήσουν τον χειμώνα.

Έπειτα, διαβάσαμε άλλο ένα μικρό βιβλίο, με τίτλο "Χειμώνας στο βουνό".

Ψάχνοντας το μυστικό μες στις τρυπούλες του βιβλίου, θ' ανακαλύψεις έναν τρισδιάστατο κόσμο.
Τι συμβαίνει στο βουνό το χειμώνα;
Γνώρισε τα ζωάκια και ανακάλυψε πώς αντιμετωπίζουν το κρύο στις βουνοπλαγιές. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).

Στα παιδιά άρεσε πάρα πολύ αυτή η μικρή έρευνα για τα ζώα τον χειμώνα. Ξεκίνησαν να ταυτίζονται με αυτά και να φαντάζονται τη ζωή τους στο χειμωνιάτικο δάσος. Και μετά, ήρθε μία πρόταση από κάποιο παιδί, που μας ενθουσίασε όλους: "Να βάλουμε μία κάμερα στο δάσος για να δούμε τα ζώα αληθινά;"

Σε αυτό το σημείο, ήμασταν όλοι πάρα πολύ τυχεροί, καθώς ένα μέλος της οικογένειάς μου, ασχολείται με τα δάση και τα ζώα και έχει ειδικές κάμερες, οι οποίες τοποθετούνται επάνω στα δέντρα και καταγράφουν τη ζωή εκεί. Και απορώ πώς δεν το είχα σκεφτεί μέχρι τώρα να τις χρησιμοποιήσω.

Την επόμενη μέρα, έφερα μία από τις κάμερες στα παιδιά και παρακολουθήσαμε διάφορες στιγμές στο δάσος, οι οποίες είχαν καταγραφεί. Είδαμε ελάφια, σκίουρους, διάφορα πουλιά, έναν κάστορα, λαγό και λύκους. Αναρωτηθήκαμε τι να συμβαίνει με διάφορα ζώα που περιμέναμε να δούμε, αλλά δεν υπήρχαν στην κάμερα, όπως η αρκούδα...

Στο τέλος, κατασκευάσαμε ένα χειμωνιάτικο δάσος και τοποθετήσαμε σε αυτό, το ζωάκι που θα θέλαμε να είμαστε και να ζούμε εκεί.

Δέσποινα 💜

Η φύση τον χειμώνα...

Μετά την ολοκλήρωση των ευχόδεντρών μας, τα οποία φτιάξαμε ''γυμνά'' και χιονισμένα, σκεφτήκαμε, αφού βρισκόμαστε στην καρδιά του χειμώνα, να παρατηρήσουμε τη φύση γύρω μας και να δούμε, εκτός από τα δέντρα με τα κλαδιά τι άλλο υπάρχει σε αυτήν.

Το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να κατασκευάσουμε ταυτότητες περιβαλλοντολόγων για να τις έχουμε και για μελλοντική χρήση, μιας και φέτος η κύρια απασχόλησή μας στο σχολείο, είναι η εξερεύνηση του χώρου που μας περιβάλλει.

                            

                                                             

 

Στις ταυτότητές μας, σημειώσαμε το όνομά μας, γράψαμε και ζωγραφίσαμε ποιο είναι το αγαπημένο μας πράγμα στη φύση.

                                                              

Έπειτα, έχοντας μαζί μας κι έναν κατάλογο σχετικό με το τι θα μπορούσαμε να βρούμε έξω στη χειμερινή φύση και παίρνοντας κοντά μας κι ένα μεγεθυντικό φακό που και πάλι κατασκευάσαμε οι ίδιοι και θα μας βοηθούσε στην έρευνά μας, ξεκινήσαμε το "κυνήγι".

Ότι βρίσκαμε  στη φύση, το οποίο υπήρχε και στον κατάλογό μας, το κυκλώναμε.

                                                       

 

Βρήκαμε πολλά στοιχεία έξω στη φύση! Χιόνι, σύννεφα, λάσπη ακόμη και πάγο!

Μόλις ολοκληρώσαμε την έρευνά μας, μπήκαμε ξανά στην τάξη για να μελετήσουμε τα αποτελέσματα.

                                                          

Αυτό που μας έκανε αρκετή εντύπωση ήταν ότι στη χειμερινή φύση, βρήκαμε δέντρα που είχαν μόνο τα κλαδιά τους και τα φύλλα τους είχαν πέσει, αλλά παράλληλα, βρήκαμε και δέντρα τα οποία ήταν καταπράσινα! Κι έτσι, επικεντρωθήκαμε εκεί. Στα φυλλοβόλα και τα αειθαλή δέντρα.

Βγήκαμε ξανά έξω, παρατηρήσαμε πάλι και τα δύο είδη δέντρων, είδαμε χρώματα, χαρακτηριστικά, αναρωτηθήκαμε πώς να λέγεται το κάθε δέντρο, κάποια τα γνωρίζαμε και είδαμε ακόμη ότι στα αειθαλή δέντρα, υπάρχουν διάφορα είδη πράσινου επάνω. Άλλα έχουν πράσινες ''βελονίτσες'', άλλα πιο απαλή πρασινάδα...

Παίξαμε ένα παιχνίδι. Ένα παιδί σήκωνε κάθε φορά μία καρτέλα με τη γράμμα Α ή με το γράμμα Φ. Τα παιδιά, ανάλογα με την καρτέλα, μεταμορφωνόντουσαν σε φυλλοβόλα ή αειθαλή δέντρα.

                                                                 

                                                                 

                                                                 

                                                                  

Μας άρεσε πάρα πολύ αυτό το παιχνίδι, ασχοληθήκαμε αρκετή ώρα.

Ο επόμενος στόχος μας, ήταν να κατασκευάσουμε ένα φυλλοβόλο κι ένα αειθαλές δέντρο.

Αφού ''πήραμε'' από τη φύση ότι πιστεύαμε ότι θα χρειαστούμε, κλαδάκια, πευκοβελόνες, φλοιό κορμού, ξεκινήσαμε να κατασκευάζουμε...

                                                                    

                                                                   

                                                                  

Και ορίστε τα αποτελέσματα...

                                                                  

                                                                  

                                                                 

                                            

Υπέροχα δεντράκια :)

Δέσποινα 💜

 

Το ευχόδεντρο…

 Ένα ευχόδεντρο μέσα στο χιονισμένο δάσος και μία αναζήτηση…

Ένα παιδί, κόντρα σε όλους, ξεκινάει παρέα με το έλκηθρό του για να ψάξει ένα δέντρο, το οποίο μπορεί να του πραγματοποιήσει μία ευχή. Μέσα στο δάσος τον χειμώνα, θα συναντήσει διάφορα ζώα που προσπαθούν να επιβιώσουν στην κρύα εποχή και βοηθώντας τα η ώρα θα περάσει, η νύχτα θα έρθει και το παιδί κατάκοπο θα αποκοιμηθεί. Τότε, όμως, συμβαίνει κάτι μαγικό…Κάτι που μόνο τα ζώα του δάσους μπορούν να κάνουν…

Αυτή, με λίγα λόγια είναι η ιστορία που μας παρουσιάζει το ξενόγλωσσο βιβλίο “The wish tree” με συγγραφείς τους Turnham Chris , Maclear Kyo.

Το διαβάσαμε με δική μας ελεύθερη μετάφραση, παρακολουθώντας τις εικόνες από το ΥοuTube και χαμηλώνοντας τον ήχο στα αγγλικά.

Μας άρεσε πάρα πολύ αυτή η ιστορία.

Ζωγραφίσαμε σκηνές από το βιβλίο.

Ξεκινήσαμε να κατασκευάζουμε τα δικά μας ευχόδεντρα και κρεμάσαμε επάνω τις ευχές μας.

Μακάρι να πραγματοποιηθούν!

Το δέντρο που είμαι…

Και από τη βελανιδιά, πηγαίνουμε σε ένα άλλο δέντρο που υπάρχει στο δάσος. Στο έλατο. Μόνο που αυτό, ήτανε λίγο διαφορετικό από τα υπόλοιπα έλατα.

Διαβάσαμε το παρακάτω βιβλίο.

Ένα μικρό έλατο στο δάσος δεν είναι το τέλειο, ψηλό δέντρο που θα διαλέξουν για να γίνει χριστουγεννιάτικο. Ωστόσο, όταν πια μένει μόνο του στο ξέφωτο, θα λάβει, ανέλπιστα, πολλά δώρα… Ο Γιουβάλ Ζόμερ μάς παίρνει μαζί του σε μια λυρική, ολόθερμη και αισιόδοξα γιορτινή βόλτα στον φυσικό κόσμο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).

Και ο καθένας μίλησε για τις εντυπώσεις του από την όμορφη αυτή ιστορία.

Έπειτα, έφτιαξε το κάθε παιδί το δικό του έλατο και φτιάξαμε ένα ολόκληρο δάσος από τα “δέντρα που είμαστε”.

Διαβάσαμε πολλές φορές ακόμη το βιβλίο και ξεκινήσαμε να κατασκευάζουμε μία σκηνή που μας άρεσε πολύ από αυτήν την ιστορία.

Αποφασίσαμε ακόμη να φτιάξουμε στολίδια από φυσικά υλικά και να στολίσουμε κι εμείς κάποιο ξεχασμένο δεντράκι.

Βρήκαμε το δέντρο και το στολίσαμε.

Κάναμε και από μία ζωγραφιά.

Καλά Χριστούγεννα!

Ο δικός μας θησαυρός!

 Έχοντας σαν απαίτηση των παιδιών το φύτεμα του βελανιδιού, ξεκινήσαμε έναν μικρό περίπατο μέχρι το κοντινό δασοπαρκάκι που υπάρχει στο σχολείο μας.

Εκεί, αφού τρέξαμε, παρατηρήσαμε τα δέντρα,τα φυτά και αισθανθήκαμε το αεράκι που φυσούσε, φυτέψαμε, τελικά και το βελανίδι μας.

Φυσικά, δεν φύγαμε έτσι από τον περίπατό μας, αλλά έψαξε και βρήκε ο καθένας τον δικό του θησαυρό, όπως είχα βρει εγώ το βελανίδι…

Όταν επιστρέψαμε στην τάξη, παρουσίασε ο καθένας αυτό που ανακάλυψε στο φθινοπωρινό παρκοδασάκι.

Φλοιούς δέντρων, φθινοπωρινά λουλουδάκια, σαλιγκαράκια, παράξενους καρπούς και άλλα πολλά είδαν τα ματάκια μας!

Στο τέλος, αναρωτηθήκαμε τι θα απογίνει το βελανίδι μας τώρα που πλησιάζει σιγά σιγά ο χειμώνας και ζωγραφίσαμε τις σκέψεις μας…

Και το αποχαιρετήσαμε, με την υπόσχεση ότι, με την πρώτη ευκαιρία, θα το επισκεφτούμε ξανά!

 

Το μικρό βελανίδι .

 Ο πίνακας με τα δέντρα και η ενασχόλησή μας με τα φύλλα μας άρεσαν πολύ. Ας συνεχίσουμε, όμως και ας κατευθυνθούμε προς τον σκοπό μας, ποιος είναι ο “θησαυρός” που βρήκα στο δάσος;

Τι φαντάζονται τα παιδιά; τι υπάρχει στο δάσος το φθινόπωρο, όταν εμείς δεν είμαστε εκεί;

Πολλές οι ιδέες των παιδιών: κάμπια, μανιτάρι, σκίουρος, σαλιγκάρι…

Αλήθεια! Όλα όσα είπαν, τα βρίσκουμε στο δάσος το φθινόπωρο…Αλλά εγώ, τους έφερα κάτι άλλο…

Αυτό!

Ένα όμορφο βελανίδι!

Δεν το αναγνωρίσαμε αμέσως…Χρειάστηκε λίγος χρόνος, όταν, όμως καταλάβαμε τι ήταν, ενθουσιαστήκαμε!

Μαζί με το βελανίδι, ήρθε στην τάξη μας κι ένα πολύ ταιριαστό βιβλίο, το οποίο διαβάσαμε αμέσως και μας άρεσε τόοοσο πολύ!!!

Αναρωτηθήκατε πώς είναι δυνατόν, από ένα μικρό βελανίδι να δημιουργηθεί μια φουντωτή, όμορφη βελανιδιά;
Αυτό το υπέροχο βιβλίο με την εκπληκτική εικονογράφηση μαθαίνει στα παιδιά και στους μεγάλους τον κύκλο της ζωής ενός δέντρου. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).

Μπορείτε να δείτε και να ακούσετε το βιβλίο και εδώ.

https://www.youtube.com/watch?v=ii6w3brBGNg

Όταν ολοκληρώσαμε την αφήγηση του βιβλίου, το ερώτημα των παιδιών ήταν, αν θα μπορούσαμε κι εμείς να φυτέψουμε το βελανίδι και να φυτρώσει μια βελανιδιά!

Ας το κάνουμε, λοιπόν, για να δούμε τα αποτελέσματα! Πάμε για φύτεμα!

 

Ένα κίτρινο φύλλο...

 Σήμερα, που ήταν μια μέρα βροχερή και μουντή, αποφασίσαμε να διαβάσουμε ένα βιβλίο.

Επιλέξαμε με τα παιδιά το παρακάτω:

Ένα κίτρινο φύλλο πέφτει από ένα κλαδί και ταξιδεύει προς το χώμα.

Κι η διαδρομή του είναι γεμάτη συναντήσεις, εκπλήξεις και απρόσμενα συναισθήματα, καθώς βλέπει όσα έζησε από μια διαφορετική σκοπιά. Ώσπου η πορεία του φτάνει στο τέλος...ή μήπως είναι η αρχή;

Μια τρυφερή, συμβολική ιστορία που συγκινεί μικρούς και μεγάλους αναγνώστες.

Κι αφού ολοκληρώσαμε την ανάγνωση, αποφασίσαμε να βγούμε έξω και να βρούμε κι εμείς το δικό μας κίτρινο φύλλο...

Εδώ μας βλέπετε κάτω από το φυλλοβόλο δέντρο της αυλής μας, με τα κίτρινα φύλλα.

Αφού μάζεψε ο καθένας το δικό του, επιστρέψαμε στη ζεστή μας τάξη και σκεφτήκαμε να ζωγραφίσουμε την ιστορία του βιβλίου σε χαρτί, χρησιμοποιώντας και το κίτρινο φύλλο μας.

Έτσι και κάναμε...

Και στη συνέχεια, η τάξη μας γεμίζει με φύλλα, τα οποία παρατηρούμε και ξεχωρίζουμε ανάλογα με το χρώμα, το σχήμα ή το μέγεθος.

Αποφασίζουμε να κάνουμε καδράκια με φύλλα, από το μεγαλύτερο στο μικρότερο ή και αντίστροφα.

Και στο τέλος, να κάνουμε και φύλλα φθινοπωρινά, χρησιμοποιώντας τις παλάμες μας.

Υπέροχο φθινόπωρο! Δέσποινα 💜