Σε λίγες μέρες, γιορτάζει η ενορία μας, αφού η εκκλησία της είναι αφιερωμένη στον άγιο Νικόλαο.
Για αυτό κι εμείς, σκεφτήκαμε να δούμε μια ωραία μικρή ταινία για αυτόν τον άγιο.
Ενθουσιαστήκαμε με το στιγμιότυπο του καραβιού και αφού ο άγιος Νικόλαος είναι προστάτης των θαλασσινών, κατασκευάσαμε ένα καραβάκι, με σκοπό να στολίσουμε και το δέντρο μας με αυτό και βάλαμε επάνω τον άγιο Νικόλαο.
Αποφασίσαμε να κάνουμε έναν περίπατο μέχρι τον ναό και αφού είδαμε την εικόνα του αγίου Νικολάου και την εκκλησία , καθίσαμε και ζωγραφίσαμε τον εαυτό μας μέσα σε αυτήν.
Με την επιστροφή μας στο σχολείο για να ξεκουραστούμε και να χαλαρώσουμε από τον περίπατό μας, διαβάσαμε ένα υπέροχο ποίημα του Κωστή Παλαμά.
Δεκέμβριος- ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ
Η μητερούλα στον κόρφο της κοιμίζει
Το ακριβό της, το μόνο της παιδί.
Έξω με χιόνια Δεκέμβρης τριγυρίζει,
Κι αυτή το σφίγγει, και σαν να τραγουδεί,
Σιγομιλάει με γέλιο και τρεμούλα, η μητερούλα:
"Άγιε Νικόλα, που ξέγνοιαστα χτενίζεις
Τ' άσπρα σου γένια ψηλά στον ουρανό,
Και πέφτουν κάτου σωρός και μας χιονίζεις,
Μην το κρυώσεις, λυπήσου τ' ορφανό.
Λαμπάδα τρέχω σ' εσέ ν' ανάψω κιόλα,
Άγιε Νικόλα!
Να ο Χριστός σου γεννιέται σε λιγάκι,
Που αγαπάει, μικρό μου, τα παιδιά.
Ζεστό σου φέρνει, καινούργιο φουστανάκι,
Και την ευχή του πιστή σου συνοδειά.
Κοιμήσου τώρα και θα 'ρθει στ' όνειρό σου.
Να ο Χριστός σου!
Κι αφού μας φύγει, δεν μας ξεχνά, θ' αφήσει
Στον Αϊ-Βασίλη για σε παραγγελιά
Χίλια παιγνίδια λαμπρά να σου χαρίσει
Και ζαχαράτα και χάδια και φιλιά.
Με τη χαρά σου η χάρη του θα σμίγει,
Κι αφού μας φύγει!
Τι θα μου μένει αν 'γράφθη μαύρη μέρα
Για να το χάσω από την αγκαλιά;..
Χωρίς παιδάκι τι είναι η μητέρα;
Χωρίς πουλάκι τι θέλει η φωλιά;
Αν μου πετάξει ας πέσω χαλασμένη...
Τι θα μου μένει!"
Πηγή:(Κωστή Παλαμά, Άπαντα, τ. 1, εκδ. Γκοβόστης)
Και ζωγραφίσαμε εικόνες από το ποίημα.
Το φύλλο για τη ζωγραφική είναι από: https://apeirotakia.blogspot.com/2015/12/blog-post.html.
Δέσποινα 💜
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου