Το όνομά μου!

Ασχοληθήκαμε με το όνομά μας και το αρχικό του.

Στην αρχή, αφού είχα ετοιμάσει κάποιες ταμπέλες με τα ονόματα των παιδιών, στεκόμαστε σε μία ευθεία και κάθε φορά, σήκωνα και μία ταμπελίτσα. Όποιο παιδί αναγνώριζε το όνομά του, χωρίς να μιλάει, ερχόταν, έπαιρνε την ταμπελίτσα και από εκεί την τοποθετούσε σε μία άλλη ευθεία, μπροστά στα παιδιά.

Αφού πήραν τις ταμπέλες τους όλα τα παιδιά, έπειτα, φώναζα κάθε φορά κι ένα όνομα και το παιδί που άκουγε το όνομά του, ερχόταν γρήγορα και ακουμπούσε την πινακίδα του. Μπερδέψαμε αρκετές φορές τις πινακίδες.

Την τελευταία φορά που φώναξα τα ονόματα των παιδιών, έπαιρναν τις πινακίδες στα χέρια τους και έπειτα, κινηθήκαμε γύρω της, προσπαθήσαμε να περπατήσουμε ισορροπώντας την πινακίδα στο κεφάλι μας, προσπαθήσαμε να την κρατήσουμε στην κοιλιά μας, ανάμεσα από τα πόδια μας, στην πλάτη μας κ.τ.λ.. 

Τέλος, αποφασίσαμε να κάνουμε πολύχρωμη την πινακίδα μας, χρησιμοποιώντας τέμπερες και στολίζοντάς της με χρωματιστά χαρτάκια.

Η συνέχεια των δραστηριοτήτων μας αφορούσε τα αρχικά γράμματα των ονομάτων των παιδιών.

Σε ένα σακούλι, είχα τοποθετήσει τα αρχικά των ονομάτων. Κάθε φορά κι ένα παιδί έπαιρνε τυχαία ένα γράμμα από μέσα, προσπαθούσε να καταλάβει ποιανού ήταν και το άφηνε μπροστά σε αυτόν που ανήκε. 

Αφού είχαμε όλοι το αρχικό μας γράμμα μπροστά μας, στη συνέχεια προσπαθήσαμε να βρούμε και το αντίστοιχο πεζό.

Τελευταία μας προσπάθεια, ήταν να τοποθετήσουμε το αρχικό γράμμα του ονόματός μας σε μια ταμπελίτσα, από την οποία έλειπε. Ακούγεται εύκολο, αλλά δεν ήταν και τόσο.

Τέλος, αφού βάψαμε με νερομπογιές και διάφορα χρώματα μία λευκή σελίδα με κάθετες γραμμές,

κόψαμε και κολλήσαμε επάνω πολλές φορές το αρχικό μας γραμματάκι.

Ακόμη, δουλέψαμε και το παρακάτω φύλλο.

( Το βρήκα εδώ: http://pythagoreionip.blogspot.com/2016/09/blog-post_24.html?spref=pi ).

Δέσποινα 💜