Η αφορμή για να ασχοληθούμε φέτος με τα λουλούδια και τα φυτά, ήταν μια παπαρούνα την οποία έφερε ένα παιδί στην τάξη μας.
Δεν ξέρω γιατί, αλλά στα παιδιά αρέσουν τόσο πολύ οι παπαρούνες...
Κι έτσι, λοιπόν, ως γνωστοί λάτρεις των ποιημάτων, ξεκινήσαμε με ένα ποίημα του Γεώργιου Δροσίνη, με τίτλο "παπαρούνες", αφού είδαμε την εικόνα του ποιητή και είπαμε δυο λόγια για αυτόν.
Παπαρούνες
Οι παπαρούνες λυγερές
στον κάμπο σαν κοπέλες,
με πράσινα φορέματα
και κόκκινες ομπρέλες.
Γ. Δροσίνης
Τα παιδιά αγάπησαν πολύ αυτό το μικρό ποίημα.
Έγιναν και αυτά λυγερές παπαρούνες που λύγιζαν μια δεξιά και μια αριστερά, καθώς τους φυσούσε το δροσερό ανοιξιάτικο αεράκι, αλλά σχημάτισαν και κόκκινες ομπρελίτσες βάζοντας τα χέρια τους ψηλά και καμπυλωτά πάνω από το κεφάλι τους.
Έπειτα, απεικονίσαμε το ποίημα.
Το φύλλο εργασίας βρίσκεται εδώ: Παπαρούνες-Δροσίνης
Αλλά, φτιάξαμε κι ένα λιβάδι με παπαρούνες, σχηματίζοντας και κόβοντας κύκλους.
Και τι πιο όμορφο να κλείσουμε τη μέρα μας με ένα τραγούδι για την παπαρούνα!
Δέσποινα 💜
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου